|
بسم رب الحسین
فرا رسیدن ایام عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین را به ساحت مقدس امام زمان و
نه خیلی کلیشه ایی شد
و کاروان عشق به کربلا میرسد ... اسب حضرت از حرکت باز می ایستد و ناقه حضرت زینب
نمیچسبه
اهداف قیام حسینی رو بشناسیم ...
حالا منبر نرو حرف دلتو بزن
بوی محرم می آید .. ماه عزاداری و اشک و
فایده نداره .. حرف دلتو بزن !
از اعمال و مراقبات ماه محرم ..
مفاتیح الجنان نشو .. حرف دلتو ب ز ن !
حتما بچه بودی و با مادرت حسینیه رفتی . لابد تو هم اولش ترسیدی و بغض کردی و چادر از روی مادرت کشیدی و هر طور شده سعی کردی نذاری مادرت گریه کنه ..
سال بعدش هم حتما عادت کردی و حوصله ت سر رفت و روی پای مادرت خوابت برد ..
سال بعد بازی کردی و بهت تو حسینیه خوش گذشت
ولی اولین باری که یه چیزایی حالیت شد و گریه کردی یادته؟ صادقانه ترین گریه ایی که کردی . بی ریاترین و پاکترین احساساتی که نثار حضرت اباعبدالله کردی .. شروع حسینی شدن
تا حالا که سالها گذشته و تو الفت عجیبی با حسین و حسینیه داری .. از غروب عرفه هر سال دلت آروم آروم آماده محرم میشه . اولین شب محرم که میرسه فقط کافیه مداح بگه السلام علیک یا اباعبدالله که صدای انفجار بغضها و گره خوردن دلها به ضریح حضرت رو بشنوی و حس کنی انگار همه مثل تو منتظر یه جرقه بودن .. فکر میکنی عادت کردنه؟ عادت کردی به حسینیه رفتن و هر سال دو ماه حسین گفتن؟ تو به خیلی چیزا عادت کردی ولی هیچکدومش قابل مقایسه با الفتت با امام حسین نیست پس عادت کردن نیست
نمیدونم ولی شاید تو هم مثل من امام حسین رو تو دل و ذهنت گم کردی . شب اول محرم هر چی تا حالا درباره امام حسین شنیدی و خوندی و گریه کردی به ذهنت هجوم میاره اینقدر خرافه و حقیقت و اغراق و غلو و مظلومیت و عظمت واقعه کربلا قاطی شده که تو واقعا امام حسین رو گم میکنی بین اینها .
قیامهای با ارزش زیادی صورت گرفت . شکنجه های وحشتناکی تو تاریخ جاشون هنوز خونیه . قتل و کشتارها تا الانم چندش آوره . اسارتهای زیادی بوده و هست . ولی هیچکدوم جای
حسین - کربلا - عاشورا - زینب - شام - اسارت - خرابه شام - ابالفضل - رقیه و ... رو نمیگیره
هر سال اول محرم به دنبال حقیقت مجهول کربلا به حسینیه ها سر میزنی و سال به سال بیشتر حقیقت رو گم میکنی
اماهر چی هست تمام دلت تحت تصرف حسین بن علی بوده و هست . از روز دوم محرم غم به دلت میشینه. صبح عاشورا تا عصر عاشورا از خود بیخود میشی به اوج حزن میرسی و عصر عاشورا که دیگه حسین و اصحاب راحت شدند تو هم سبک میشی و دوباره شب شام غریبان دلت به شدت میگیره و غربت عجیبی رو حس میکنی . قبول کن دلت تحت تصرف حسینه
اینقدر این ده روز زود میگذرن ...
این روزا دیگه لازم نیست تشنه ت بشه ، آب که میبینی یاد حسین میفتی. نمیگم تا حالا امتحان کردی ؟فقط میگم تا حالا تونستی تصور کنی از شدت تشنگی همه جا رو تار و سیاه ببینی؟ فکر میکنی آدم به اینجاها برسه چه حالی خواهد داشت؟...
این روزا وسط لبخندهات فقط کافیه به یادت بیاد بعد از شهادت حضرت عباس امام حسین به تمام معنا حیران بود . این یه صحنه تراژدی برای صرف اشک در آوردن نیست . سوره الرحمن ، رحمه للعالمین ، امام حسین ،لحظاتی با حیرت ایستاد به تماشای اجساد اصحاب و خیمه های حرم و سپاه یزید . میتونی این رو حس کنی؟ تصور کنی؟
تو بعضی صحنه های فیلمها شاید دیده باشی طرز حمله کردن صدها نفر به امام حسین رو . صدها نیزه و شمشیر و سنگ و تیر و ... به یک نفر! و اونقدر وحشیانه
و تو سرگردان و متحیر و مبهوتی
بین اشک و آرامش و زیبایی صبر اهل بیت و جزع سایر مخلوقات و بی تابی خودت و وحشیانه بودن دشمن و جهالتشون و دلسوزی امام حسین و مظلوم بودنش و غربت و تحمل بچه های حسین و شجاعت اباالفضل و ...
عشق بازی!
کربلا واقعا عرصه عشق بازی بود و هست و تا الان خیلیها تونستن تو همون راه کنار اون اصحاب عظمت این معامله با خدا رو تجربه کنن و با همون قیمت کربلایی جونشون رو فروختن و خدا خرید
پس در واقع این تویی که گم شدی نه آفتابی چون حسین بن علی ...
|
:جستجو