اللهم عرفنی نبیک 2

اللهم عرفنی نبیک 2 - مسیحا

هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، بلا را به او می پیوندد ؛ زیرا خداوند ـ عزّوجلّ ـ، می خواهد او راخالص سازد . [رسول خدا صلی الله علیه و آله]

نوشته شده توسط: مسیحا

اللهم عرفنی نبیک 2

یکشنبه 85 خرداد 7 9:40 صبح

ادامه :

بشر امروز پس از این همه موفقیتهای علمی ، دردمندانه می‏نالد ، از چه‏
می‏نالد ؟ کسری‏ها و کمبودهایش در کدام ناحیه است ؟ آیا جز در ناحیه خلق‏
و خوی و " آدمیت " است ؟ بشر امروز از نظر علمی و فکری پا به جائی‏
نهاده که آهنگ سفر افلاک کرده و سقراط ها و افلاطونها باید افتخار
شاگردیش را بپذیرند ، اما از نظر روح و خوی و منش ، یک " زنگی مست تیغ بران به دست " بیش نیست .
انسان امروز با همه پیشرفتهای معجزآسا در ناحیه علم و فن ، از لحاظ مردمی‏
و انسانیت گامی پیش نرفته بلکه به سیاه‏ترین دوران سیاه خویش بازگشته‏
است ، با یک تفاوت ، و آن اینکه از برکت قدرت علمی و فلسفی و ادبی‏
خویش ، برخلاف گذشته ، تمام جنایتها را در زیر پرده‏ای از تظاهر به‏
انسانیت و اخلاق ، نوع پرستی ، آزادیخواهی و صلحدوستی انجام می‏دهد .
صراحت و یکرویی جای خود را به دو رویی و فاصله میان ظاهر و باطن داده‏
است . در هیچ دوره‏ای مانند عصر جدید درباره عدالت ، آزادی ، برادری ،
انساندوستی ، صلح و صفا ، راستی و درستی ، امانت و صداقت ، احسان و
خدمت سخن گفته نشده است و در هیچ عصری هم مانند این عصر بر ضد این امور
عمل نشده است . در نتیجه بشر امروز مصداق سخن خداوند شده است :
و من الناس من یعجبک قوله فی الحیوه الدنیا و یشهد الله علی ما فی‏
قلبه و هو الد الخصام 0 و اذا تولی سعی فی الارض لیفسد فیها و یهلک‏
الحرث و النسل . و پاره‏ای از مردم هستند که سخن آنها
در ( مصالح ) زندگانی دنیا تو را به شگفت آورد و خوشایند توست و خداوند
را بر آنچه در دل دارند گواه می‏گیرند و حال آنکه سرسخترین دشمنان هستند و
چون از نزد تو بروند ، کوشش می‏کنند تا در زمین فساد کنند و کشت و زرع (
منابع اقتصادی ) و نسل ( نیروهای انسانی ) را تباه سازند

در جهان امروز از یک طرف لاف نوعخواهی و بشر دوستی با بانگی هر چه بلندتر گوشها را می‏خراشد و از طرف دیگر دامنه ملت پرستی که‏
خود نوعی توحش است ، با همه تعصبات و خودخواهی ها و قساوتها و آتش‏
افروزیهای ناشی از آن روز به روز بالا می‏گیرد . این یکی از تناقضاتی است‏
که منطق بشر امروز گرفتار آن است .
آیا سخنی یاوه‏تر و دعوتی پوچ‏تر از این می‏توان یافت که از طرفی مذهب ،
آن یگانه پشتوانه ارزشهای انسانی را پشت سر بگذاریم و از طرف دیگر دم‏
از انسانیت و اخلاق بزنیم و بخواهیم با زور لفاظی و پند و اندرزهای‏
توخالی طبیعت بشر را تغییر دهیم ؟ کاری است از قبیل نشر اسکناس بدون‏
ضامن و پشتوانه .

نه این است که بشر این قرن این نقصها و کمبودیها را احساس نمی‏کند ، و
یا به فکر چاره نیفتاده است، خیر، به تمام وجود خویش آن را لمس می‏کند.
این فلسفه‏های پرطمطراق و سازمانهای عظیم بین المللی و اعلامیه‏های بلند بالا
به نام " حقوق بشر " مولود چه احساسی غیر از احساس این کم و کسرهاست؟
اما متأسفانه مثل اینکه تجربه معروف " زنگ و گربه " بار دیگر تکرار
می‏شود . عیب و اشکال کار همان عیب و اشکال است : فقدان قدرت اجرائی .
این فلسفه‏ها و سازمانها و اعلامیه‏ها و قطعنامه‏ها سودی به انسان محروم‏
نبخشید ، بلکه نتیجه معکوس داد و " سرکنگبین صفر افزود " ریسمانهایی‏
که به نام بالا کشیدن او از قعر چاه به وجود آمده به صورت حلقه‏هایی دور
گلویش پیچیده و بیش از پیش آن را فشار می‏دهد ...